Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

an elegant

  • 1 mundus

        mundus adj.    with comp, clean, cleanly, nice, neat, elegant: nil videtur mundius, T.: supellex, H.—Fine, elegant, smart: cultus iusto mundior, too elegant dress, L.—As subst m. (sc. homo), an elegant person.—Fig., neat, choice: verba, O.
    * * *
    I
    munda -um, mundior -or -us, mundissimus -a -um ADJ
    clean, cleanly, nice, neat, elegant,delicate; refined, pure
    II
    universe, heavens; world, mankind; toilet/dress (woman), ornament, decoration

    Latin-English dictionary > mundus

  • 2 mundus

    1.
    mundus, a, um, adj. [Sanscr. mund, purificari], clean, cleanly, nice, neat, elegant.
    I.
    Lit. (class.;

    syn.: lautus, nitidus, purus): supellex,

    Hor. Ep. 1, 5, 7:

    caena,

    id. C. 3, 29, 14:

    ager,

    Gell. 19, 12, 8:

    mundissimum cubile desiderat (animal),

    Col. 7, 9, 14:

    jam intus mundissimumst,

    Plaut. Truc. 2, 7, 7.— Poet., with abl., = ornatus: Ostia munita est: idem loca navibus pulchris Munda facit, adorned, Enn. ap. Tert. p. 258 Müll. (Ann. v. 146 Vahl.).—
    B.
    Transf.
    1.
    Of mode of living, neat, fine, elegant, smart, genteel:

    cultus justo mundior,

    too elegant dress, Liv. 8, 15.— As subst.: mundus, i, m. (sc. homo), an elegant or nice person, Cic. Fin. 2, 8, 23.—
    2.
    Of quality, not coarse, fine (post-class.):

    annonae, of wheat,

    Lampr. Alex. Sev. 42, 3:

    panis,

    id. ib. 37, 3.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of speech, neat, fine, elegant ( poet. and in postclass. prose):

    verba, Ov A. A. 3, 479: versus, quibus mundius nihil reperiri puto,

    Gell. 19, 9, 10:

    in Gallos mundius subtiliusque est, quam cum Gallis aut contra Gallos,

    id. 17, 2 med.
    B.
    Subst.: mun-dum, i. n., only in the phrase: in mundo (esse or habere), in readiness (ante-class.): tibi vita seu mors in mundo est, Enn. ap. Charis. p. 181 P. (Ann. v. 457 Vahl.:

    in mundo pro palam et in expedito ac cito, Charis.): nempe habeo in mundo,

    Plaut. Pers. 1, 1, 46:

    mihi in mundo sunt virgae,

    id. As. 2, 1, 16; 2, 2, 50:

    nescio quid vero habeo in mundo,

    id. Stich. 3, 2, 23; id. Ps. 1, 5, 85 Ritschl.—
    C.
    In eccl. Lat., morally pure, upright, free from sin:

    cor mundum crea in me, Deus,

    Vulg. Psa. 50, 12:

    beati mundo corde,

    id. Matt. 5, 8.—Hence, adv., in two forms (both, for the most part, anteand post-class.).—
    a.
    mundē, cleanly, neatly, prettily:

    (copia) in suo quaeque loco sita munde,

    Plaut. Poen. 5, 4, 5: verrite aedes, spargite munde, Titin. ap. Charis. p. 183 P.:

    parum munde et parum decenter,

    Sen. Ep. 70, 20:

    munde facti versus,

    Gell. 10, 17, 2:

    quam mundissime purissimeque fiat,

    Cato, R. R. 66, 1.—
    b.
    mun-dĭter, cleanly, neatly.
    1.
    Lit.:

    cum sedulo munditer nos habeamus,

    Plaut. Poen. 1, 2, 26.—
    2.
    Trop., decently, with propriety:

    dicere,

    App. Mag. p. 296, 14.
    2.
    mundus, i, m. ( neutr. collat. form, mundum: legavit quidam uxori mundum omne penumque, all her toilet, Lucil. ap. Gell. 4, 1, 3, and ap. Non. 214, 17) [1. mundus], toilet ornaments, decorations, dress (of a woman).
    I.
    Lit.:

    mundus muliebris est, quo mulier mundior fit: continentur eo specula, matulae, unguenta, vasa unguentaria, et si qua similia dici possunt, veluti lavatio, riscus... Unguenta, quibus valetudinis causā unguimur, mundo non continentur,

    Dig. 34, 2, 25:

    munditiae et ornatus et cultus, haec feminarum insignia sunt: hunc mundum muliebrem appellārunt majores nostri,

    Liv. 34, 7, 9: virginalis, Att. ap. Paul. ex Fest. p. 142 Müll.:

    quamvis auro, veste, gemmis, omnique cetero mundo exornata mulier incedat,

    App. M. 2, p. 118. —
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., an implement (ante- and post-class.):

    operae messoriae mundus,

    implements for the harvest work, App. M. 6 init.:

    Cereris,

    the mystical casket of Ceres, id. Mag. p. 282 (the expression in mundo esse and habere belongs to the adj. mundus, v. mundus, II. B.).—
    B.
    Like the Gr. kosmos, the universe, the world, esp. the heavens and the heavenly bodies: ut hunc hac varietate distinctum bene Graeci kosmon, nos lucentem mundum nominaremus, the heavens, Cic. Univ. 10: nam quem kosmos Graeci, nomine ornamenti appellaverunt. eum nos a perfectā absolutāque elegantiā, mundum, Plin. 2, 4, 3, § 8: concussit micantia sidera mundus, heaven shook, Cat. 64, 206:

    aetherius,

    Tib. 3, 4, 17:

    arduus,

    Verg. G. 1, 240:

    aestuat infelix angusto limite mundi,

    Juv. 10, 169. Also: mundus caeli, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Sat. v. 10, p. 156 Vahl.):

    o clarissima mundi Lumina,

    Verg. G. 1, 5 sq.:

    immensi copia mundi,

    Ov. M. 2, 157:

    ipse mundus deorum hominumque causā factus est...Est enim mundus quasi communis deorum atque hominum domus, aut urbs utrorumque,

    the world, Cic. N. D. 2, 62, 154:

    innumerabiles,

    id. Ac. 2, 17, 55:

    e tabulā pictos ediscere mundos,

    parts of the world, Prop. 5, 3, 37.—
    2.
    Transf.
    a.
    The world, i. e. the earth, the inhabitants of the earth, mankind ( poet.):

    quicumque mundo terminus obstitit,

    Hor. C. 3, 3, 53:

    spes miseri mundi,

    Luc. 5, 469; Stat. S. 3, 3, 87:

    fastos evolvere mundi,

    Hor. S. 1, 3, 112:

    mundum laedere,

    mankind, Claud. Ruf. 1, 87:

    nullā in parte mundi cessat ebrietas,

    Plin. 14, 22, 29, § 149; 30, 1, 2, § 8; Flor. 2, 12, 1; Just. 30, 4, 9:

    (Alexander) scrutatur maria ignota, et, ut ita dicam, mundi claustra perrumpit,

    Sen. Ep. 119, 7:

    mundi principio,

    Juv. 15, 147.—
    b.
    The heavens, i. e. the sky, the weather (post-class.):

    tepida indulget terris clementia mundi,

    Grat. Fal. 288:

    ad Eoos tractūs mundique teporem,

    Luc. 8, 365.—
    c.
    The sun (perh. only in Manilius):

    quā mundus redit,

    Manil. Astron. 1, 36; id. ib. 3, 591.—
    d.
    Euphemistically for the Lower World, the infernal regions. The opening into this mundus was at Rome, in the Comitium, and was kept covered with a stone (lapis manalis); three times in the year, on the 24th of August, the 5th of October, and the 8th of November, days sacred to the gods of the infernal regions, this round pit was opened, and all sorts of fruits were thrown into it as offerings, Varr. ap. Macr. S. 1, 16, 18; Paul. ex Fest. s. v mundus, p. 154 Müll., and s. v. manalem lapidem, p. 128 ib.—
    e.
    Esp. (eccl. Lat.), the world as opposed to the church; this world, the realm of sin and death, as opposed to Christ's kingdom of holiness and life:

    non pro mundo rogo,

    Vulg. Johan. 17, 9:

    de mundo non sunt,

    id. ib. 17, 16:

    princeps hujus mundi (i. e. Satan),

    id. ib. 12, 31;

    14, 30: regnum meum non est de hoc mundo,

    id. ib. 18, 36; cf. id. Eph. 2, 2; 6, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > mundus

  • 3 delicia

    I
    corner beam supporting a section of an outward-sloping roof; gutter (L+S); luxurious habits/self-indulgence; airs, manners of superiority; caprices/whims; ornaments/decorations; erotic verse; charms; elegant/affected manners/mannerism
    II
    favorite/pet/darling/beloved (usu pl.); man w/exquisite taste/gourmet; voluptury luxurious habits/self-indulgence; airs, manners of superiority; caprices/whims; ornaments/decorations; erotic verse; charms; elegant/affected manners/mannerism
    III
    pleasure/delight/fun (usu. pl.), activity affording enjoyment, luxuries; toys; luxurious habits/self-indulgence; airs, manners of superiority; caprices/whims; ornaments/decorations; erotic verse; charms; elegant/affected manners/mannerism

    Latin-English dictionary > delicia

  • 4 concinnus

        concinnus adj.    with comp, neat, pretty, elegant, pleasing, stylish: Samos, pretty, H.: tectorium.—Of style: oratio: poëma: versus, H.—Of persons: helluo: alii concinniores: in brevitate respondendi, apt in repartee, N.: concinnus amicis ut videatur, courteous, H.
    * * *
    concinna -um, concinnior -or -us, concinnissimus -a -um ADJ
    set in order, neatly arranged/made; neat/elegant/clever (style); pretty/pleasing

    Latin-English dictionary > concinnus

  • 5 cultus

        cultus adj. with comp. and sup.    [P. of colo], cultivated, tilled: ager cultissimus: fundus, H.: materia: cultiora loca, Cu.—Fig., neat, tidy, well-dressed: bene puella, O.: femina cultissima, O. — Polished, elegant, cultivated: animi: cultiora tempora, Cu.: carmina, O.
    * * *
    I
    culta -um, cultior -or -us, cultissimus -a -um ADJ
    cultivated/tilled/farmed (well); ornamented, neat/well groomed; polished/elegant
    II
    habitation; cultivation (land); civilization, refinement; polish, elegance; care, worship, devotion/observance; form of worship, cult; training/education; personal care/maintenance/grooming; style; finery, splendor; neatness/order

    Latin-English dictionary > cultus

  • 6 ēlegāns

        ēlegāns antis, adj. with comp. and sup.    [for ēligēns, P. of eligo], accustomed to select, fastidious, nice, delicate: heia, ut elegans est! T.: qui se elegantīs dici volunt: elegantissimus poëta, N. — Select, choice, neat, finished, tasteful, elegant: a te elegantiora desidero: elegantissimae familiae: opus: genus (iocandi).
    * * *
    (gen.), elegantis ADJ
    elegant, fine, handsome; tasteful; fastidious, critical; discriminating, polite

    Latin-English dictionary > ēlegāns

  • 7 lautus

        lautus adj. with comp. and sup.    [P. of lavo], neat, elegant, splendid, sumptuous, luxurious: nihil apud hunc lautum: praetor, Iu.: patrimonium, splendid: valde iam lautus es, qui, etc., very grand: homines: lautiores (liberti): orborum lautissimus, Iu.: illa (liberalitas) lautior, more glorious: negotium, honorable: lautus habetur, a gentleman, Iu.
    * * *
    lauta -um, lautior -or -us, lautissimus -a -um ADJ
    elegant, fashionable; sumptuous/luxurious; fine, well turned out; washed/clean

    Latin-English dictionary > lautus

  • 8 comptus

    I
    compta -um, comptior -or -us, comptissimus -a -um ADJ
    adorned/decorated, dressed/arranged/brushed (hair), smart; ornate/embellished; elegant (writing/writers), neat, in order, polished, smoothed
    II
    compta, comptum ADJ
    adorned/ornamented/decked (hair); embellished, elegant/neat/pointed (discourse)
    III
    union, conjunction; head-dress, hairband; adornment; well dressed hair (pl.)

    Latin-English dictionary > comptus

  • 9 comtus

    I
    comta -um, comtior -or -us, comtissimus -a -um ADJ
    adorned/decorated/ornate, dressed/arranged/brushed/decked (hair), smart; elegant (writing), embellished/elegant/neat/pointed; in order/polished/smooth
    II
    union, conjunction; head-dress, hairband; adornment; well dressed hair (pl.)

    Latin-English dictionary > comtus

  • 10 concinnus

    con-cinnus, a, um, adj. [etym. dub.; acc. to Non. p. 43, 21, and p. 59, 30, from cinnus], fitly, skilfully put together or joined, well adjusted, beautiful (class.; esp. freq. in Cic. of discourse).
    I.
    Object.
    A.
    Prop.:

    sat edepol concinna est (virgo) facie,

    Plaut. Pers. 4, 3, 77:

    Samos ( = venusta, elegans),

    pretty, Hor. Ep. 1, 11, 2:

    tectorium,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 1, § 1: helicis folia angulosa et concinniora (for euruthmotera, in Theophr. H. P. 3, 18), Plin. 16, 34, 62, § 148:

    heluo,

    elegant, Cic. Pis. 10, 22.—
    B.
    Trop., of discourse, beautiful, elegant, polishcd, neat, striking, etc.:

    (oratio) concinna, distincta, ornata, festiva, etc.,

    Cic. de Or. 3, 25, 100:

    sententiae non tam graves et severae quam concinnae et venustae,

    id. Brut. 95, 325; cf.:

    concinnae sententiae (opp. probabiles),

    id. Or. 19, 65; and:

    concinnae acutaeque sententiae,

    id. Brut. 78, 272:

    versus,

    Hor. Ep. 2, 1, 74:

    sermo,

    id. S. 1, 10, 23:

    reditus ad rem aptus et concinnus,

    Cic. de Or. 3, 53, 203:

    transgressio verborum, id est hyperbaton,

    Quint. 9, 3, 91.—
    2.
    Transf. to the person:

    alii in eādem jejunitate concinniores, id est, faceti, florentes etiam et leviter ornati,

    Cic. Or. 6, 20; Nep. Epam. 5, 1:

    concinnus et elegans Aristo,

    Cic. Fin. 5, 5, 13; cf.

    also of the painter Nicophanes: elegans et concinnus (pictor),

    Plin. 35, 10, 36, § 111. —
    II.
    Subject. ( = commodus, II.): concinnus alicui, suited to, fit, appropriate for; of persons, suiting one's self to, courteous, pleasing, etc. (rare): viris Venus ut concinnior esset, * Lucr. 4, 1276:

    concinnus amicis,

    Hor. S. 1, 3, 50.—
    * B.
    Concinnum est = commodum est:

    age, age, ut tibi maxime concinnum est,

    it is pleasing, agreeable, Plaut. Mil. 4, 2, 33.— Adv.
    1.
    In the form concinnē, fitly, beautifully:

    concinne et lepide vestita,

    Plaut. Ep. 2, 2, 38. —Of discourse, elegantly, neatly, etc., Cic. de Or. 2, 19, 81; id. N. D. 2, 27, 69; id. Rosc. Com. 16, 49.— Comp.:

    eloqui,

    Aus. Grat. Act. ad Gratian. 8: saliunt aquae, Fronto de Orat. 1, p. 242 Mai.— Sup. of the adj. and adv. apparently not in use.—
    2.
    In the form concinnĭter, Gell. 18, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > concinnus

  • 11 facetus

    făcētus, a, um, adj. [root fa- of fari; Sanscr. bhā-, shine, appear; Gr. pha- in phêmi, phainô; strengthened făc, as in fax, facies], well-made, choice, elegant, fine.
    I.
    Lit. (very rare): nae illi sunt pedes faceti ac deliciis ingredienti molles, Brutus ap. Quint. 6, 3, 20:

    facetis victibus vivere,

    Plaut. Most. 1, 1, 43.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of behavior, fine, courteous, polite, gentle (very rare):

    vir facetus atque magnificus,

    Plaut. Most. 2, 2, 84:

    mulier commoda et faceta,

    Ter. Heaut. 3, 2, 11:

    ut cuique est aetas, ita quemque facetus adopta,

    Hor. Ep. 1, 6, 55:

    est qui (ambulet tunicis) subductis usque facetus,

    i. e. who thinks to be very fine, id. S. 1, 2, 26.—
    B.
    Of speech.
    * 1.
    Elegant, fine:

    molle atque facetum Vergilio annuerunt gaudentes rure Camenae,

    Hor. S. 1, 10, 44; cf.: decoris hanc et excultae cujusdam elegantiae appellationem ( faceti) puto, Quint. 6, 3, 20.—
    2.
    Merry, witty, jocose, humorous, facetious (the predominant signif. of the word).
    a.
    Of persons: dulcem et facetum festivique sermonis atque in omni sermone simulatorem, quem eirôna Graeci nominarunt, Socratem accepimus, Cic. Off. 1, 30, 108:

    elegantes, faceti,

    id. Brut. 16, 63:

    esse quamvis facetum atque salsum,

    id. de Or. 2, 56, 228:

    in altercando cum aliquo aculeo et maledicto facetus,

    id. Brut. 47, 173:

    imitatores et narratores faceti,

    id. de Or. 2, 54, 219:

    etiam quodam loco facetus esse voluisti,

    id. Phil. 2, 8, 20:

    conviva joco mordente facetus,

    Juv. 9, 10 et saep.—
    b.
    Of inanim. and abstr. things:

    duplex omnino est jocandi genus: unum illiberale, petulans, flagitiosum, obscenum, alterum elegans, urbanum, ingeniosum, facetum,

    Cic. Off. 1, 29, 104:

    ironia faceta et elegans,

    id. Brut. 85, 292:

    faceta et urbana innumerabilia,

    id. de Or. 2, 56, 227:

    sermo,

    id. ib. 1, 8, 32:

    dictum,

    id. ib. 2, 54, 219:

    joci,

    Just. 39, 2.— Comp.: Quo facetior videare, Lucil. ap. Fest. s. v. REDARGUISSE, p. 273, 10 Müll. — Sup.:

    Aristophanes facetissimus poëta veteris comoediae,

    Cic. Leg. 2, 15, 37:

    argutiae facetissimi salis,

    Plin. 35, 10, 37, § 117.—Hence, adv.: făcēte,
    1.
    (Acc. to II. A.) Finely, properly, elegantly (anteclass.):

    hanc ego rem exorsus sum facete et callide,

    Plaut. Pers. 4, 1, 7; id. Mil. 1, 1, 39; id. Stich. 1, 3, 114:

    facete dictum,

    well said! good! id. Capt. 1, 2, 73; Ter. Eun. 2, 2, 57; 3, 1, 37.—
    2.
    (Acc. to II. B.) Wittily, pleasantly, humorously, facetiously (class.):

    numquam tam male est Siculis, quin aliquid facete et commode dicant,

    Cic. Verr. 2, 4, 43, § 95:

    facete et urbane Stoicos ridere,

    id. Fin. 1, 11, 39:

    multa colligere ridicule ac facete,

    id. de Or. 1, 57, 243: praeclare et apposite et facete scripsit, Gell. 2, 23, 11:

    (Cicero) plura quam quisquam dixit facete,

    Quint. 6, 3, 4.— Comp.:

    nos ab isto nebulone facetius eludimur,

    Cic. Rosc. Am. 44, 128:

    disputare,

    id. de Or. 2, 54, 217.— Sup.:

    noster hic facetissime tres de jure civili libellos tribus legendos dedit,

    Cic. de Or. 2, 55, 223:

    dicere,

    Plin. Ep. 1, 9 fin.:

    ludere,

    id. ib. 9, 22, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > facetus

  • 12 scurra

    scurra, ae, m.
    I.
    Orig., an elegant, town-bred man; a fine gentleman, gallant, dandy:

    tu urbanus vero scurra, deliciae popli, Rus mihi tu objectas?

    Plaut. Most. 1, 1, 14; cf. (opp. militaris) id. Ep. 1, 1, 13; id. Curc. 2, 3, 17.—Also of an elegant debauchee, Cic. Sest. 17, 39; Auct. Har. Resp. 20, 42.—
    II.
    Transf.
    1.
    A city buffoon, droll, jester (usually in the suite of wealthy persons, and accordingly a kind of parasite;

    syn.: sannio, parasitus): urbani assidui cives, quos scurras vocant,

    Plaut. Trin. 1, 2, 165; id. Poen. 3, 2, 35; 5, 5, 2; id. Truc. 2, 6, 10; Cic. Quint. 3, 11; id. de Or. 2, 60, 247; id. Verr. 2, 3, 62, § 146; Auct. Her. 4, 10, 14: Hor. S. 1, 5, 52, 1, 8, 11; id. Ep. 1, 15, 28; 1, 18, 4; Vulg. 2 Reg. 6, 20.—Zeno sarcastically called Socrates scurra Atticus, Cic. N. D. 1, 34, 93:

    Sabinus Asilius, venustissimus inter rhetores scurra,

    Sen. Suas. 2, 12.—Of the clown in a pantomime, Juv. 13, 111.—Prov.:

    vetus est: De scurrā multo facilius divitem quam patremfamilias fieri posse,

    Cic. Quint. 17, 55. —
    2.
    In the times of the later emperors, one of the guard, a soldier of the guard, a guardsman, Lampr. Alex. Sev. 61; 62 fin.; id. Heliog. 33; Treb. Poll. Trig. Tyr. 30.

    Lewis & Short latin dictionary > scurra

  • 13 Atticus

        Atticus adj., Ἀττικόσ, Athenian, Attic.
    * * *
    Attica, Atticum ADJ
    Attic, Athenian; classic, elegant

    Latin-English dictionary > Atticus

  • 14 cōmis

        cōmis e, adj.    with comp, courteous, affable, kind, obliging, friendly, loving: homines: illo usa sum benigno et comi, T.: quis Laelio comior?: conviva, H.: bonis, Ta.: erga aliquem: in uxorem, H.: comi hospitio, L.: victus, courteous, Ta.
    * * *
    come, comior -or -us, comissimus -a -um ADJ
    courteous/kind/obliging/affable/gracious; elegant, cultured, having good taste

    Latin-English dictionary > cōmis

  • 15 crīspus

        crīspus adj.    [SCARP-], having curled hair, curly-headed, T. — Curled, uneven, waving, wrinkled: parietes abiete crispā, Enn. ap. C.—Quivering, tremulous: pecten, Iu.
    * * *
    crispa, crispum ADJ
    curled/curly; trembling/vibrating; uneven/wrinkled/twisted; elegant (style)

    Latin-English dictionary > crīspus

  • 16 cultus

        cultus ūs, m    [COL-], labor, care, cultivation, culture: agricolarum: agrorum, L.: fructum edere sine cultu hominum: corporis: frequens, constant, V.: praediscere patrios cultūs, traditional methods of husbandry, V.—Fig., training, education, culture: malo cultu corruptus: animi, mental discipline: pueritiae, means of education, S.: honestarum artium, Ta.: Recti cultūs, H.: Quīs neque mos neque cultus erat, civilization, V.—Style, care, way of life, cultivation, civilization, refinement, luxury: a cultu provinciae abesse, Cs.: humanus civilisque: (sequar) cultūs artīsque locorum, O.: lubido ganeae ceterique cultūs, dissipation, S.: in neutram partem cultūs miser, i. e. neither by gluttony nor by stinginess, H.—An honoring, reverence, adoration, veneration: deorum: cultu venerantur numina, O.: sui, Ta.: meus, for me, Ta.—Attire, dress, garb: miserabilis, S.: forma viri miseranda cultu, V.: virilis, H.: Dianae, O.: nulla cultūs iactatio, display in armor, Ta.: cultūs dotales, bridal array, Ta.
    * * *
    I
    culta -um, cultior -or -us, cultissimus -a -um ADJ
    cultivated/tilled/farmed (well); ornamented, neat/well groomed; polished/elegant
    II
    habitation; cultivation (land); civilization, refinement; polish, elegance; care, worship, devotion/observance; form of worship, cult; training/education; personal care/maintenance/grooming; style; finery, splendor; neatness/order

    Latin-English dictionary > cultus

  • 17 decōrus

        decōrus adj.    [decor], becoming, fitting, seemly, proper, suitable, decorous: color deo: virginitati, L.: ad ornatum: decorus est senis sermo: silentium, H.: Dulce et decorum est pro patria mori, H.: decorum erat ipsis capessere pugnam, L.— Ornamented, adorned, fine, beautiful, handsome: aedes, H.: galeae ensesque, V.: arma, S.: palaestra, noble, skilful, H.: ductores ostro, V.: Medi pharetrā, H.: dea formā, O.
    * * *
    decora -um, decorior -or -us, decorissimus -a -um ADJ
    beautiful/good looking/handsome/comely; adorned; graceful/elegant (non-visual); honorable, noble; glorious, decorated; decorous, proper, decent, fitting

    Latin-English dictionary > decōrus

  • 18 dēlicātus

        dēlicātus adj. with comp. and sup.    [P. of * dēlicō, to clear up], alluring, charming, pleasing, delightful, luxurious, voluptuous: in illo delicatissimo litore: hortuli, Ph.: puerorum comitatus: delicatiores in cantu flexiones: puella delicatior haedo, softer, Ct. — Given to pleasure, luxurious, effeminate: pueri: iuventus: capella, Ct.— Nice, squeamish: tam, quam iste: fastidium.
    * * *
    I
    delicata -um, delicatior -or -us, delicatissimus -a -um ADJ
    luxurious/sumptuous, addicted to pleasure; self-indulgent/comfortable; pampered; foppish, effeminate; polite, elegant; charming; tender; voluptuous; wanton; skittish/frisky/frivolous; fastidious/squeamish; delicate/dainty/pretty/fine
    II
    paramour, favorite; voluptury (L+S); one addicted to pleasure

    Latin-English dictionary > dēlicātus

  • 19 lepidus

        lepidus adj. with sup.    [LAP-], pleasant, agreeable, charming, fine, elegant, neat: Lepida es, T.: dictum, witty, H.: Pater lepidissume, T.: o capitulum lepidissumum, T.— Nice, effeminate: pueri.
    * * *
    lepida -um, lepidior -or -us, lepidissimus -a -um ADJ
    agreeable, charming, delightful, nice; amusing, witty (remarks/books)

    Latin-English dictionary > lepidus

  • 20 līmātus

        līmātus adj. with comp.    [P. of limo], polished, refined, elegant, fine, accurate: vir oratione: genus librorum limatius: fuerit limatior idem, H.
    * * *
    limata -um, limatior -or -us, limatissimus -a -um ADJ

    Latin-English dictionary > līmātus

См. также в других словарях:

  • élégant — élégant, ante [ elegɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1150, rare av. XVe; lat. elegans 1 ♦ Qui a de l élégance, de la grâce. ⇒ agréable, 1. beau, gracieux. « Quatre vases d albâtre du galbe le plus élégant » (Gautier). « L élégante colonne corinthienne »… …   Encyclopédie Universelle

  • Elegant variation — is a phrase coined by Henry Watson Fowler to refer to the unnecessary use of synonyms to mean a single thing. In Modern English Usage (1926) he wrote:: It is the second rate writers, those intent rather on expressing themselves prettily than on… …   Wikipedia

  • elegant — ELEGÁNT, Ă, eleganţi, te, adj. 1. (Despre îmbrăcăminte) Făcut cu gust, frumos; (despre oameni) care se distinge prin armonia şi bunul gust al îmbrăcămintei. 2. (Adesea adverbial) Care se deosebeşte prin armonia formei, prin îmbinarea plăcută a… …   Dicționar Român

  • Elegant Parrot — At Walsrode Bird Park, Germany Conservation status …   Wikipedia

  • élégant — ÉLÉGANT, ANTE. adj. Qui a de l élégance. Un discours élégant. Façon de parler élégante. Tour élégant. Tournure élégante. Mot élégant. Termes élégans. Auteur élégant. Il se dit aussi, par extension, De tous les ouvrages des Arts susceptibles d… …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • Elegant — El e*gant, a. [L. elegans, antis; akin to eligere to pick out, choose, select: cf. F. [ e]l[ e]gant. See {Elect}.] 1. Very choice, and hence, pleasing to good taste; characterized by grace, propriety, and refinement, and the absence of every… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Elegant Hotel Saigon City — (Хошимин,Вьетнам) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: 122F – 122F1 Bui Thi Xu …   Каталог отелей

  • élégant — élégant, ante (é lé gan, gan t ) adj. 1°   Qui a de l élégance. Costume élégant. Taille élégante. Une élégante tournure. Auteur élégant. Style élégant. •   Imitons de Marot l élégant badinage, BOILEAU Art poét. I. •   Ô malheureux l auteur dont… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • elegant — Adj std. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. élégant, dieses aus l. ēlegāns ( antis), einer Nebenform von l. ēligēns ( entis), dem PPräs. von ēligere herauslesen, auslesen, auswählen . Zunächst ein Wort der Kunstkritik, dann Verallgemeinerung …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Elegant Gothic Aristocrat — (EGA) or Elegant Gothic Lolita (EGL) is a subset of Gothic Lolita fashion, popular in Japan. The term Elegant Gothic Aristocrat was originally coined by Mana, a fashion designer and former band leader of Malice Mizer, and is used to describe his… …   Wikipedia

  • Elegant corydoras — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»